gönlüm uçuyor hayellerimin gittiyi yere menzile varamýyorum, kanadý kýrýk kuþlar gibi gözlerim hep ufukta ,bekliyorum birisini gel dese koþarým annesine koþan çocuklar gibi
ne söyleyeyim ne yazayým kimse anlamaz derdimi bilmem kabul eder mi terk eylesem yuvamý yurdumu allý turnam ne olur söyle ,canan beni sana sordu mu? gel dese koþarým hürriyete koþan mahkumlar gibi
þimdi düþmaným seninle el ele gezdiðimiz yerlere baksamda göremiyorum kum doluyor gözlerime çektin gittin beni düþürdün dermansýz derde gel desen daðlarý sürünerek aþar gelirim
gel de, öl de ,yar emrin baþýmýn tacý senden baþka herþey bana yabancý içimi yakýyor tarifi imkansýz sancý gel dese ,gel dese alev gibi dünyayý yakar giderim
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakarya49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.