Bilmem, kaç yaþýndayým Kaç yaþ almýþým Kaç asýrlýk rüyayým kopuk kopuk .. Diyorum ki ; dönsem þimdi Yine yeniden, ayný ben Ayný, hep ayný “görü(l)nmezlik”.. Zamanýn önü sýra kovalardým kendimi herhalde bu aklýmla .. Yaðmur olsaydým o vakitlere mesela“Hayali”düþerdim kirpiklerime, yýkanýrdým boydan boya .. Perdelerini açardým bütün evlerin “kalbimden” ve kaçardým çocukluðum utanmasýn diye .. Koþarak yürümezdim ama Adýmlarýmý yormazdým adamsýz sokaklara Kollardým belki de gecelerimi,gündüzlerimi ve tüm zamanlarýmý.. Damarlarýma dokunurdum, “her zerreme” Aðrýlarýmý kazýrdým bir bir Ýçimdeki bütün mezarlarý temizlerdim irinli kemik sözlerden.. Ýsimsiz yeni tohumlar ekerdim üzerime Hem tutarsa sürpriz olurdu; Tutmazsa, yeniden ekilirdim . Çiçeklerime açardým yenilenip rengarenk “ihtimal” Adýný bilmediðim baharlara koþardým Güzlere belkide, buz beyazý ..
Delilik bu “görü(l)nmezlik” Yeniden , Ve yine yaþ alarak yaþamak ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
1GeCe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.