BİZİM MEMLEKET

Þýrýl þýrýl akar sular,
Cývýl cývýl kuþlarý var,
Derelerinde balýklar,
Sazlýklarda nergisler,
Siyeklerde iðnelikler
Kelebekler bir coþar,
Meleþir koyunlar,
Uyuya kalýr çocuklar,
Topraktan buhar çýkar,
Sýrtýnda þelek analar,
Kirman elinde Yörükler,
Ýp eðirirken neneler,
Pamuk aralarýnda sucular,
Çeltikler inceden boy sürer,
Sararmýþ kavunlar misk kokar,
Baharýn leylekler sarar,
Ýncirler temmuzda yumuþar
Çadýrlardan yükselir dumanlar,
Helkini elinde suyolunda kýzlar,
Sivrisinekler arasýnda sohbetler,
Memleketimde baþkadýr akþamlar;
Geceleri kurbaðalar viyaklar,
Bahçemizde daldan sarkar narlar,
Gündoðumu arýlar výnlamaya baþlar,
Yeþilliklere çimenlere bir çið düþer,
Sabahlarý bir baþka görünür hýyarlar,
Gelen giden bizim elden su içer,
Ýkramda güzellik var gönül ister,
Bir baþkadýr memleketimde yürekler,
El denince tüm kuþlar da tüner,
Horozlar rahatsýz etmekten ürker,
Pinnikteki tavuk gýdaklamayý keser,
Misafir baþ tacýdýr rýzkýyla gelir gider,
Pazarlar pazardýr þafaktan tezgâh açýlýr,
Peynirini alan kadýn pazarý aþýndýrýr,
Bizim kadýnlarýmýz doðuþtan tacirdir,
Pazara herkes ürettiðini getirir,
Düðün þenlik havasýnda güzellik var,
Þehrin sokaklarýndan geçerken gün aðarýr,
Selam Aleyküm MAHAMED AÐA Ezan çaðýrýr,
Bre keni geç mi yaton horuldong horul horul,
Pisik horultundan getti ezan seni mi kaldýramor,
Bizim memleketin latifelerinde bunlar var,
Bizim memleket bir baþkadýr sarmalamýþ daðlar,
Asi çýlgýnlýkta sýnýr tanýmaz þaha kalkar,
Sular asileþse de özümüzde hep kardeþlik var,
Çan hazan ezan oldum olasý var,
Medeniyet dediðin tek diþi canavar,
O da ancak çok uzaklarda yavrular,
Ýnsanlýk bizim memlekette akþamlar,
Güneþin doðumunu Amanos’da karþýlar,
Bizim memlekette yaþam var,
Kardeþlik barýþ sükûnet, hoþgörü orada var,
Çocukken aldýk bunlarý ondan içimiz yanar,
Bizim memlekette sevda bir baþka tomurcuklar,
Sevgiyle karýlan eller insaný kucaklar,
Oy havar! bizim memlekette hayat var,
Habibi Necar gibi gönül eri orada yatar,
Anamýn göz yaþlarý Asiye sükûnet katar,
Yoksa Asi susuzluktan ne yapar,
Ýlk aþkýmýn mendili Asi’nin sularýnda yatar,
Gönlüm ferman dinlemiyor,
Akþam akþam Asiye naat yazar…
Medeniyetlerin baþþehri unutsan da beni,
Sana sarýlarak Yüreðim,
Ýstanbul surlarýnda yatar…
Erol KEKEÇ/16.03.2021/20.01

Sosyal Medyada Paylaşın: