KİMSE YOKTU YANIMDA

KÝMSE YOKTU YANIMDA
Þimdiye kadar hiç özel þarkým olmadý benim..
Sadece tek bildiðim þarký,, oda vur gitsin beni..
Hiç sevdiðimin kollarý arasýnda þarkýlar dinlemedim..
Hüzünlenince hiç bir omuzda aðlamadým ki ben..
Hiç romantik olmadým olamazdým ki bir sevenim yoktu yanýmda...
Çünkü benim dünyamda pembe buluta yer yoktu..
Mutlu olmak, sadece bir hayal bir rüyalardaydý..
Özlem duymak yasaktý, bana sevmek çok uzaktý..
Hayalim, aþkým, özlemim, gizli düþlerimde kendime bile, itiraf edemediðim sýrlarýmdý..
Kapamýþtým yýllarca kendimi, kör karanlýklara aydýnlýklar yasaktý,..
Iþýðým güneþim engelliydi benim, hayatým kasýrgalý fýrtýnaydý..
Ne zaman kopacaðý belli olmayan fýrtýna..
Güneþim, ýþýðým olmadan yaþayamayacaðýmý anlamadýlar ki..
Çünki bir defa düþmüþtüm yapayalnýz bir yola kimse o yolda yoktu yanýmda...
Ýsmail KARABELEN
Sosyal Medyada Paylaşın: