kapý aralýðýnca gülen biri daha yaklaþsa ýslak bir orman yoluna sapmak için bisiklet sürmeyi öðreneceðim keþkeye dair bir þey eksilmiþ de aðzýmda mýzýka aðaçlara bakýnacaðým biraz yok onu da çalmayý bilmiyorum özsuyu sýzýyor bir anlamda kalbimin þehir çöplüðünde martýlara versem ne dersin? iðrençti biliyorum yorulmasýn durduk yere renkleri boðuyorum anbean iskeletime sýðmýyor gri ne zormuþ birader dolmuþa otuz kiþi binmiþiz birinin arya söyleme isteðini bastýrýyoruz mavi bir kaptan, beyaz köpük yapýyor hizamýz deniz uzay yolunda vardý böyle þeyler ona da inandým tuhaf bu nedenle bir pelerin giymiþ hayaletini eteklerinden tutarsam bir kol boyu ve harakiri uzaðýnda gövdemden kovacaðým derdim dur biraz kesitini alýyorum ruh dediðin bir ölçü birimi eksilince de yaþýyoruz bir eksik bir fazla fark eder mi? gittiðince maruz kaldým kendime duymadým iki çay pardon.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Parlain m Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.