SANA KIYAMAM'Kİ

SANA KIYAMAM’KÝ

Uzun zaman oldu;
Ýçim’de, garip durgunluk uyuyor
Sokaktan, uzak duruyorum.

Ses olmasýn;
Melenkolik durgunluk,
Uyanmasýn diye çýrpýyorum.

Ne perdeyi aralýyorum;
Ne’de, pencereyi açýyorum.

Pazara dahi;
Ýki hafta’da, bir gidiyorum.

Hiç kimseye görünmeden;
Tez vakitte, geri geliyorum.

Hatta;
Yolda dikkatli yürüyorum,
Ýçim’de’ki durgunluk,
Sarýlmasýn istiyorum.

Evin için’de; iþ yerim’de
Özlemini, saat’lerce
Melenkolik hislerle,
Yaþamak istiyorum.

Baþý duman; pare, pare
Türküsüyle iç çekip,
Gözlerine dalýp, dalýp
Kendimden geçiyorum.

Ýçim’de’ki durgunluðu;
Ýçim, içim’de uyur gibi
Türküllere uyutuyorum.

Bu yüzden,
Sokaktan uzak duruyorum.

Ne perdeyi aralýyorum;
Ne’de, pencereyi açýyorum.

Her secde’de, âyetler þahit ’ki..!

Ben seni;
Dup duru, durgunluðulna
Seviyorum.

Ruh halimi boþver;
Sen, iyi ol’da.

Sana kýyamam’ki.


Bilent Atalay
15 "03"2021
Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın: