Dayı
DAYI
Rab’bim in verdiði nimeti koru,
Hepsi emanettir bilmezsin dayý.
Kendine sordun mu Hak’dan bir soru,
Doðruluk yoluna gelmezsin Dayý.
Allah’ýn mülküne sahip mi oldun?
Bir avuç toprakta Dünya’yý buldun,
Nefsinin elinde biçare kaldýn,
Kul hakký’nda aðlar gülmezsin Dayý.
Allah’ýndýr her þey benimdir sanma,
Üç beþ tatlý söze artýk inanma,
Kefende cep olmaz terziye kanma,
Bin musibetten ders almazsýn Dayý.
Doðruyu söyleyeni düþmandan saydýn,
Verdiðin sözünden sonradan caydýn,
Ehli kâmilsin! ya cahil olsaydýn?
Hiç lafýn altýnda kalmazsýn Dayý.
Bu Dünya yalandýr bilirsin artýk,
Her yanlýþtan bir ders alýrsýn artýk,
Talkýn da da yalnýz kalýrsýn artýk,
Ýmandan gayri dost bulmazsýn Dayý.
SevdaHamalý
Ferhat Arslan Haliloðlu
Kaynak : www.ferhatarslan.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferhat Arslan Haliloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.