Kabusüm

KÂBUSÜM
Çilelerim çoktur, çekemem yükü
Felek örmüþ aðý, belimi büktü
Akþam oldu yine, karanlýk çöktü
Karanlýk geceler, oldu kâbusum

Bu dertleri verdin, nasýl çekerim
Her köþe baþýnda, derdim dökerim
Türlü türlü derdi, neden çekerim
Çektiðim o dertler, olur kâbusum

Yüreðimi yakar, o zalim hasret
Onca derdi çektim, ederim nefret
Bedenime hepsi, oluyor külfet
Çekilen o dertler, oldu kâbusum

Bütün hayalleri, yine sen yýktýn
Çile çektirerek, kenardan baktýn
Ayrýlýklar yetti, ciðerim yaktýn
Ayrýlýklar oldu, benim kâbusum
(0374) Eylül 2000
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: