an be an büyüdükçe küçüldüðümü ne keþkelerime ne de bir bir çocukluðuma anlatabildim
var mýdýr söyleyin çocuk olup da masallara kanmayan uçurtma olup da rüzgara aldanmayan
var mýdýr kuraðýnda gök kuþaðýna kanmayan þavkýný yutmuþ geceye yaslanýp cýlýz bir dereden yakamoz yolmayan
çok yordun, çok yoldun yorgunum hayat kendi kendimi yudumsamaktan açlýðýma, tokluðu anlatamamaktan yorgunum
flu, kesik bir aynada eksik bakýþ olmaktan, masumiyete sorgusuz insan olup ta insanlýðýma sararýp solmaktan solgunum hayat
bacasýz, düþlerimin yoksul duvarlarýna týrnaklarýmla aþký kazýmaktan, sýrrýma, sýrdaþlýðýma yalnýzlýðý katmaktan, soluðuma, soluma hep ama hep geç kalmaktan yorgunum…
. . . //
ilhanaþýcýmartikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.