kahve falýndan tren rayý çýktý dedim bu yolculukmudur uzun yolmu? öte tarafamý konuþmadýðýndan anlamýþtým aslýnda vay benim kara talihim daha çizelgesi bitmemiþ hayellerimi kime býrakacaktým zamaný kaderle birleþtirip iki nara attým epey geç olmuþtu kývrýlýp yattým rüyamda yine tren rayý iki el gördüm biri öteye biri beriye çekiþtirdiler beni buna can dayanýrmý bastým çýðlýðý biriniz býrakýn ayrýlacaðým ikiye aslýnda razýydým kaderime ruhuma dedimki þimdi kurtarmayacaksan ne iþe yararsýn ne olduysa oldu uyandýrdý beni meðer düþmüþüm yataktan bacaklar yukarda baþým aþaðýda gün ortasýna doðru falcýya gittim üst kata surat bir karýþ kovmaktan beter oldum belliki kalýcý deðil diyordu sýrf sana inattan yaþayacaðým dedim kendime basamaklarý üçer beþer indim en gerçekçi elbiselerimi giydim valizimi týkabasa doldurdum sordum biletçiye en uzun yol hangisi yüzüme öyle bir bakýþý vardý ki sanki bilet istemedim kurþun döktüm en arka koltuðu verdi al git dedi beleþ verir gibi dururmuyum yeterki gitsin uzaða bie an bile durmam burada
Mustafa Yaman 10 mart 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.