Dur Hele
DUR HELE DUR
Neyine imrenirsin, sen orta çaðýn
Balýk deðil millete, atasýn aðýn
Teröre teslim ettin, kalmadý daðýn
Milletimiz aptal deðil, dur hele dur
Millete yalan yere, verilen sözün
Yalancýnýn birisin, riyadýr özün
Milleti aç býraktýn, görmez o gözün
Milletiniz aptal deðil, dur hele dur
Millete küfredersin, açtýn mý aðzýn
Ayaðý öyle deðil, düþünsen kazýn
Teröriste kuyruk, sallýyorsa tazýn
Milletimiz aptal deðil, dur hele dur
Unutma milletin, bileði bükülmez
Sanmayýn sizin karþýnýza, dikilmez
Birliktedir bu millet, nifak ekilmez
Milletimiz aptal deðil, dur hele dur
Her þey ortaya çýktý, göründü keli
Açtý mý aðzýný, zehir saçar dili
Ýnsan sanýrsýn ama, þeytanýn biri
Milletimiz aptal deðil, dur hele dur
Ülkede mal kalmadý, götürür durur
Nereye el atarsa, o anda kurur
Bir gün gelir ki, oda kafayý vurur
Milletimiz aptal deðil, dur hele dur
Hak hukuk aramayý, kökünden söktü
Gariban halkýmýzýn, boynunu büktü
Ülkemin üstüne, kara bulut çöktü
Milletimiz aptal deðil, dur hele dur
Milleti yalan yere, oyalýyorlar
Yalan ile gözünü, boyalýyorlar
Laf edenin peþinden, kovalýyorlar
Milletimiz aptal deðil, dur hele dur
Midayetim çok yazma, aðýrýr baþýn
Herkes yerini bilir, atýlan taþýn
Sonra zehir olmasýn, ekmeðin aþýn
Milletimiz aptal deðil, dur hele dur
(1362) Eylül 2020
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.