HUZUR ARIYOR

Selamsýzca gelip karþýmda durdu.
Huzur arýyormuþ, huzuru sordu.
Gülümseyip þöyle baktým yüzüne.
Gözlerini kýsmýþ beni süzüyor.

Dedim, dostum huzur böyle aranmaz.
Niçin burda,diye hesap sorulmaz.
Huzur yaþamaktýr, sormakla olmaz.
Elleri böðründe öyle duruyor.

Otur, dedim, öyle ayakta durma.
Huzur istiyorsan, vermekle baþla.
Yaptýðýný unut baþýna kakma.
Selam, diye tanýþ, güzel oluyor.

Param pulum,malým fazlasýyla var.
Eþim, çocuklarým, çalýþaným var.
Ýçimde her zaman bir sýkýntý var.
Bütün bunlar açep neden oluyor?

Dedim ki huzuru ara içinde,
Sevgiyi yerleþtir gönül evine.
Kur’an’ý anlayýp öðütü dinle.
Gönlüne o zaman huzur doluyor.

Ýslam denizine gir usul usul.
Kin nefreti terket,hoþgörüyü bul.
Hak yolda yürüyen kullarý da bul.
Bak o zaman huzur sana geliyor.

Bir süre düþündü öylece kaldý.
Sonra uzun uzun hülyaya daldý.
Nice zaman sonra yüzüme baktý.
Benim bahçývan da böyle söylüyor.



Sosyal Medyada Paylaşın: