Ýlahidir, beþeridir, büyük aþktýr yaþanan aþk; Aþk adýna yar adýna beden yorulacak elbet Deðil mi ki aþka muhtaç kalp denilen o sýrça köþk; Seven kalbi sevmeyene, gönlüm darýlacak elbet.
Hangi kula nasip olmuþ böylesi aþk, böyle hasret! Varsýn seni senden alsýn, varsýn can saklasýn gurbet! Sabýr ile aþýlýr dað; biraz sabýr, biraz gayret! Nehir deryaya varýnca sular durulacak elbet.
Seven kalpler birbirinden uzaklarda kalsa bile, Yar yolunu beklemekten gözlerimiz dolsa bile, Bu dünyada olmasa da ahirette olsa bile, Vuslat denilen o güne bir gün varýlacak elbet.
Ey Coþari! unutma ki, gönüldür aþka zorlayan; Gurbettir hasret besleyen, hasrettir aþký harlayan; Kaderine isyan edip, yazana olma parlayan; Gelmeyenden mahþer günü hesap sorulacak elbet.
03.02.2021/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.