AY YÜZÜNDE KENDİMİ BULDUĞUM...

Gözlerim yollara takýlý kalýr gün boyunca
Postacý beklerim kederli yollarda
Yüreðinin sýcaðýnda yazýlan mavi mektuplarýn
Ýçime serpiþtirdiðin ihtiraslý öpücüklerin
Özlemle dokuduðun satýrlarýna kavuþmak isterim
Bisikletli postacý çantasý ile göründüðünde
Coþkularla koþarým kapý önüne
Kalbim küt küt atar, heyecaným dorukta
Pembe bazen mavi zarflý mektubun geldi diye..

Aþkýný gergefine nakýþ nakýþ iþlenen duygularýn
Yüzümde güller açtýrýr sevda kokulu satýrlarýn
Tenimden lavanta kokularý uçuþur
Defalarca okuyup bitiremediðim mektubunda
Mavi bir gül siyah ile asilleþen endamýn karþýma geçer
Dünyanýn en mutlu erkeði olurum seninle...

Umutla beklediðim bisikletli postacým
Yanýmda durmadan acý selâmý ile çekip giderken
Uyku haline býraktýðým daðýmýn lavlarý harekete geçer
Yüreðimde tetikleyici depremlerim baþlar
Unutulmuþluk sendromuna girerim
Gözlerimde yaþlar, dilimde yanýk türküler
Yýkýlýrým asýrlýk çýnar gibi oracýkta
Enkaza döner gönlümün pýnarý, çölleþir baharým...

Ne olur beni mektupsuz býrakma göz bebeðim
Bitap düþmüþ, harap olmuþ ayrýlýðým
Sonsuzluðun kapýlarýný aralarken
Vuslata küsen mektuplarýn yanýp gül olsun
Benim düþlerime katýk olan mektuplarýný esirgeme
Gözlerimi yolarda býrakma sakýn
Sen benim hayat kaynaðým, ömrümsün
Ay yüzünde kendimi bulduðum
Gün doðarken dualarýma sardýðým alýn yazýmsýn..

Zafer Direniþ
...

Karabulut
Sosyal Medyada Paylaşın: