Fırtınalı Özlemek

yine sensiz bir gece
üstümde soðuk bir özlemek
karanlýk bir oda
suskun bir yatak
suskun bir duvar
suskun bir sensizlik baþ ucumda

her tarafa çaresizlik sýçramýþ
sevdalarýn karný deþilmiþ sanki
ölüm ölüm yalnýzlýk kokuyor þehir
günden güne eksiliyoruz gibi
eksik eksik yaþýyor
eksik eksik akþam ediyoruz
eksik eksik gün doðuyor omuzlarýmýza
kursakta incinmiþ bir mutlulukla yaþýyoruz sonra
alýþmak belki de bu olsa gerek

ne kadar uzakta yaþarsan yaþa
her þeyde sana rastladýðým bir þiirsin
seni öyle seviyorum
ve býçak gibi göðsüme batýyor
sensizliðe alýþmak isteði
sensizlik ölüm getirir biliyorsun
çýk gel sevdam ölüm bize uðramadan
sen yanýmdayken
yaðmurlar bile
gökkuþaðý gibi yaðýyordu
fýrtýnalar güneþ gibi
þimdi senin yokluðun
benim fýrtýnam olmuþ
rüzgar esse bir yaprak gibi dalýndan düþerim
çünkü seni ömrüme giydirdim bir kere
sende ömrüme þiir olmuþsun
ölsem o þiirin ölmesine izin vermem

burada sensizlik soðuk
sensizlik karlý
sensizlik idam
sensizlik acý
sensizlik özlem dolu
gökyüzü rengini yitirmiþ yine
aðaçlar dallarýný
çocuklar oyunlarýný
sokaklar bizi
biz bir birimizi
hadi çýk gel sevdam
yol yakýnken
siyah bulutlar üstümüze inmemiþken
depremler bize uðramamýþken
duvarlar üstümüze yýkýlmamýþken
sevdamýza kelepçe vurulmamýþken
zindanlar bizi çaðýrmamýþken
idam idam geceler kararmamýþken
hadi çýk gel sevdam
çýk gel

cezam müebbet mi bilmiyorum
idam mý
kurþuna dizilmek mi
veya ateþe atýlmak
zindana kilitlenmek mi bilmiyorum
ama yokluðun hepsine bedel sevdam
yokluðun hepsinden daha ölümcül
nefes alýp seni özlemekten baþka bir þey yapmýyorum
ölümse zaten ölmüþüm sevdam
ölmek için topraða gerek yok
sensizlik en büyük mezarlýk olmuþ bana

yine sensiz bir gece
üstümde soðuk bir özlemek duruyor
karþýmda duran resmine bakýyorum
üþüyen göðsüme seni sarýyorum
göðsümde uyumayý severdin
seni göðsümden hiç ayýrmadým
sen orada uyurken
ben senin gelmeni bekledim hep
senin gelmeni bekledim
senin gelmeni
senin

ibrahim dalkýlýç

11.03.2021
02.20 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: