Bir tek sen bileceksin, bu þiirimsi þeyin sana yazýldýðýný Bir tek sen bulacaksýn içinde kendini Baþka hiç kimse ‘-Bu ben olabilirim…’ Diyemeyecek ‘-Abartmýþ yine! ’ Diyerek Gülümseyeceksin… Bir gün belki; ‘ -Beni öyle geniþ sevdi ki… Sýnýrlarý sýnýrlarýma bile deðmedi. Ama çocuktu, büyümedi.’ De dersin…
Ben kumsalýna uzanmýþ bir çocuktum evet Ve dalgalarýn sert gelmesin diye, beni kendinden korudun hep… Anlýyorsun beni Hem de ilk kez sen anlýyorsun beni… Ben… Acýdýr ki, ben de ilk kez anlýyorum birini…
Dokunsam kýrýlacak, bütün renkler daðýlacakmýþ gibi geliyor bazen Ses-soluk kesilecek diye korkuyorum Ürküyorum bu ihtimalden…
O sert kabuðunun altýnda taþýdýðýn yüreði, ben ilk kez sen de görüyorum…
Diyorum ki Bazen yakýným oluyorsun, temasýnda eridiðim Bazen en uçlarda gözle göremediðim…
Titreþimlerinde tüketiyorum günlerimi Anlarsýn beni bilirim Ama istemezsin böyle þeyler söylememi Kýzarsýn, Dikenli tel örgülerine takýlýr heveslerim…
Sen farklý bir coðrafyanýn, haþarý çocuðusun Ben ki senin coðrafyanda, kimyamý bozmuþum… Ýçim de öyle çoksun ki Bað bozumlarýnda talanlarým olmuþsun Þimdi hangi þair dokunsa kanar yüreðim Sen bilirsin en çok hangi þair de Seni bulur, kendimi kaybederim…
Yüreðimin, yüreðine dokunduðunu bilirim Fazla sevgiler de boðulduðunu Ve sýnýrlarýna dokunulmasýndan, korktuðunu da biliyorum…
O sert kabuðunun altýnda taþýdýðýn yüreði, ben ilk kez sen de görüyorum…
Ruhum kuþ gibi çýrpýnýyor ellerimde Parmaklarým takatsiz Biraz daha uðraþsa Dibi görünmeyen kuytulara düþecek, hem de kimliksiz…
……………….Belirsiz…………….
Kalemi kýrýlmýþ ruhumu, sallandýr þimdi üç aðaç gölgesinde Yoksa ben; Faili olduðun, ölü bir beden taþýyacaðým, sen gidersen peþinden.
Eþkâli bilinmeyen…
Þimdi… Þimdi bir tek sen bileceksin, bu þiirimsi þeyin sana yazýldýðýný Ve kýzacaksýn okuyunca, Düþselliðimin, firari dehlizlere savrulduðunu… Ama sen bunu, sana yazýlmýþ herhangi bir þiirmiþ gibi karþýla Ve düþün Bu, içinden geçtiðin kaçýncý yürek Bu kaçýncý beden, Artçýlarýnda titreyen…
Ben… Ben gözyaþlarýmda yüzdürürken kâðýttan gemilerimi Gemilerime pusula edeceðim, gözlerinin ýþýldayan harelerini Sonra martý kanatlarýnda sallanan, huzurlarý toplayacaðým sana Kuþ tüyü bir yürekle getireceðim kýyýna…
Zorlama kendini biliyorum Benim gibi deðilsin! Kalbin senin kölen, Nereden bilsin ki yüreðine deðen Nasýl eðilsin ki kalbin, baþka bir kalbin karþýsýnda? Sen, mantýðýnýn en sadýk esiriyken…
Nereden bilsin seni seven Nasýl bilebilirdim ki bunu ben?
08.07.2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kriz@nt€m Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.