Siz hiç açlýk nedir bilirmisiniz? Midenizde ki kramp… Saðlýklý düþünmenize engel olur… Bir dilim ekmekten baþka, bir þey düþünemezsiniz… Açlýktan sütünüz gelmez, bebenizi emziremezsiniz… Avare… ……..Avare dolaþýp Çöpleri karýþtýrýrsýnýz… Sadece bir dilim kuru ekmek için… Ellerinizi göðe doðru açar… Allaha yalvarýr durur, gözyaþlarýna boðulursunuz… Ýçinizde ki açlýk hissi gittikçe büyür… Midenizde ki kramp içinizi kemirir durur… Uyumak istersiniz… Midenizi düþünmekten uyuyamazsýnýz… Baðýrsaklarýnýz þimendifer gibi… Ses çýkarýrda, dýþarýdan insanlar duyacaklar diye korkarsýnýz… Siz açlýk nedir bilirmisiniz? Sokakta yürürken bakarsýnýz saða sola… Birileri yerlere bir þeyler atmýþ mý acaba diye… Eðer yerde bulursanýz bir þey… Kimse görmeden yavaþça eðilip alýr... …………..Ve ……………….Bir yudumda yutarsýnýz Düþünmezsiniz… …………..Düþünemezsiniz o an Aðzýnýza attýðýnýz þeyin pismi… ……………………..Küflümü ……………………………Bozukmu olduðunu O gün… Bir parça ekmek bulursanýz… …………………….Kar sayarsýnýz Sokaklardan geçerken… Duyduðunuz yemek kokularýndan… ………………Gözleriniz kararýr kokularý ………………………Derin… ………………………………Derin Ýçinize çeker ve hayale dalarsýnýz… Kendinizi en kral sofrada… Yemek yerken görürsünüz… Sonra da herhangi bir yeriniz… Þiþmesin diye… ………..Avucunuzu yalarsýnýz Ýçinizden kendi kendinize söylenirsiniz… “Duyduðum güzelim yemek kokusunun yerine geçsin” Avucumu yalamam yarab dersiniz… Siz hiç açlýk duygusunu tattýnýz mý? Ramazan da oruç tutarsýnýz… Sadece bir gün aç kalýrsýnýz… Ama… …Akþam oldumu gözünüzde tüter Rengârenk sofralar… ………Türlü türlü yiyecekler içecekler Gözünüz alabildiðine her þeyi görmek ister sofra da… Sanki hiç… Doymayacakmýþsýnýz gibi gelir size… Düþünün dostlar… ……………Düþünün Sizler sadece bir gün açlýk karþýsýn da… Böyle düþünüp… ………….Aç gözlü davranýþlar sergiliyorsunuz Peki ya… …………..Peki Dünya daki milyonlarca aç insana… Açlýktan her gün ölen çocuklara, insanlara, hayvanlara ne demeli… O halde dostlar… Soframýz daki nimetlere… Þükredip israf etmemeli… Bu ekmek kurumuþ… Bu yemeði bir gün önce yedik deyipte… Çöpe atmamalý… Bence insan yiyeceði kadar… …………………Ekmek almalý Yiyebileceði kadar yemek yapmalý… Artan yemekleri ve kuruyan ekmekleri de… Sokaktaki aç insan ve hayvanlarla paylaþmalý… Çöp konteynýr larýnýn kenarlarýna… Su kabý ve yemek kabý koymalý… Artýklarýmýzý buralara atmalý… Bir dilim ekmek için… Bir tabak yulaf için… Aðlayan bebekleri, çocuklarý, sütü gelmeyen anneleri… Açlýktan ölen insan ve hayvanlarý unutmamalý… Halimize þükredip hayýflanmamalý, yakýnmamalý… … Ama Aç olan insanlardan ve hayvanlardan… Bir dilim kuru ekmeðide sakýnmamalý… Ýnsanlýk adýna muhtaç olanlara da… Elimizi uzatýp… Ara sýrada olsa karnýný doyurmalý… Bir gün her þeyimizin ters gidipte… Kendimi zinde o hallere düþebileceðimizi… …………………….Asla UNUTMAMALI
NESRÝN NAZ(Karaduman) 27.06.2008 Bornova/ÝZMÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
platoni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.