Mİ'RÂC-I GÜZÎN

MÝ’RÂC-I GÜZÎN

Pek yüce sýr verilmiþtir, bak da gör Muhammed’e
Gökler yere serilmiþtir, bak da gör Muhammed’e
Ölüler de dirilmiþtir, bak da gör Muhammed’e
Bakanlar kim hep gördüler, Onsuz olmaz dediler!

Kim ki durur bu divanda, açýlýr cümle kapý
Bahtiyardýr ol cihanda, kapanmaz ona kapý
Hamdulillâh deyip anda, seyreyler hemân tapý*
Muhammed’e gel dediler, sensiz olmaz dediler!

Ümm-ü Hânî evindeydi, hem Rasûl hem de Kulu
O ne müthiþ bir geceydi, yürüttü onca yolu
Dergâhýndan hediyeydi, cem etti seçkin kulu
Müjde ey kardeþ dediler, baþka gelmez dediler!

Çevresi hep mübarekti, el Aksâ Mescidinin
Dünya gözü görecekti, Sevgili Habîbinin
Hem göklere erecekti, emriydi ol Rabbinin
Gâbe gavseyni verdiler, kimse bilmez dediler!

Gök kapýlarý açýlýp, urûc etti O Nebî
Önüne rahmet saçýlýp, mi’râc etti O Nebî
Tüm perdelerden geçilip, sertâc etti O Nebî
Devleti Ona verdiler, yerde kalmaz dediler!

Kutlu olsun Rasûlüne, iþ bu Mi’râc-ý Güzîn
Gitsin artýk hüzünlerin, gülüversin Gül Yüzün
Namaz geldi Ümmetine, sürülsün Hakka yüzün
Hakkýyla secde edenler, artýk ölmez dediler!

Murat Kahraman
10.03.2021/Ýstanbul

*Tapý: Eski Türklerde “Allah” anlamýnda..
Sosyal Medyada Paylaşın: