MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Vuslat Şerbetini İçemiyorum
ERHAN DOĞANAY

Vuslat Şerbetini İçemiyorum


Mânâlar tükendi, suskun dilimde
Derdimi kimseye, açamýyorum.
Nere gitsen benle, gelir içimde
Dertsiz diyarlara, kaçamýyorum.

Eridi baðrýma, bastýðým taþlar
Dolunca gözüme, tüm kanlý yaþlar
Erkeklik gururu, o anda baþlar
Gözümden yaþlarý, saçamýyorum.

Kader göz kýrpýyor, can ölümüne
Hayat nede acý, zehir kimine
Gönül uçmak ister, ruh iklimine
Kýrýldý kanadým, uçamýyorum.

Yollarim düþünce, geçtiðin yola
Bir titreme iner ,dize ve kola
Hüzünler doluþur, saða ve sola
Sessizce yürüyüp, geçemiyorum.

Yüreðin ufkuna, duman bürünür
Gönül vurgun yedi, yerde sürünür
Ölmek yaþamaktan, evlâ görünür
Ýyiyle kötüyü, seçemiyorum.

Tanýmsýz çileler, her doðan günde
Caným can çekiþir, þu arsýz tende
Yürek yakan acý, kahroluþ bende
Huzur iklimine, göçemiyorum.


Gönül bahçelerim, her sene nadas
Derdimi derdimle, ederim takas
Kumaþý çelikten, kesmiyor makas
Kendime ak kefen, biçemiyorum

Bedende ýstýrap, ruhumda keder
Yandým ateþlerde, piþecek kadar
Önüme engeller, koyuyor kader
Vuslat þerbetini, içemiyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.