Ben Öyle acýlar içinde büyüdüm ki ölüme varamadým Demirin verdiði o acýyla meþhur kýlýnan baþým Çocuklarý sevilmeyen þehirlerde benim yaþadýðým bilinmesin O onurlu çocuklarýdýr ki dünyanýn Benim yiðitçe uçan güvercinlerimdir Çünkü onlar ölünce Ol bir þey ki, Saçlarý gümüþten diþleri bakýrdan bir anne Vurur ellerini göðsüne Bir kara haber gelince Acý azaptan farklýdýr
Artýk anladým Yaþamak, güzel bir insanýn yapacaðý bir þey deðilmiþ El var ama neyi tutar Bir þeylere tutunmak mý Ýpleri koparan da Allah
Bambaþka acýlara tutunmak gibi bir þeydi bendeki
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.