SUÇ HEPİMİZİN
SUÇ HEPÝMÝZÝN
Doksan yaþlarýnda rastladým ona
Elinde iki mendil satar hala
Dilenci sanma sakýn o bir ana
Düþmüþ vurmuþ felek hep sokaklarda
Ne acýlar görmüþ çekmiþ geçirmiþ
Belli ki hayat yalnýzlýða itmiþ
Soramadým amma kendiyle yaþarmýþ
Kimse el uzatýp sahip çýkmamýþ
Kaldýrýmda durur baktým öylece
Üç beþ ne varsa çýkardým cebimde
Yanýna vardým para var elimde
Vereyim dedim bir ses yok kendinde
Uyumuþ ayakta birden irkildi
Þaþkýn açtý masmavi gözlerini
Baktý bana melek gibi yüzleri
Ana al bu para senin istemedi
Tuttum elini lütfen dedim verdim
Gururlu böyle olsun istemezdim
Eþ dost kimsesi varmý bilemedim
Gözde yaþlar ben Birþey diyemedim
Sahip çýkmazsak bu suç hepimizin
Utanýr insan Nerde sevdiklerin
Böyle yaþar ömrünün son demlerin
ÇINAR üzgün bitmemiþ dertlerin
KOCA ÇINAR HÜSEYÝN ÇINAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.