AĞLAYAN KADIN
Bir akrep gibi tüm ruhumu saran çaresizlik
Umutlarýmýn mutluluðumun asýlý kaldýðý daraðacý.
Sessiz ruhumda kopan kýyametler saklý
Ve ben hiç bitmeyecek bu fýrtýnada
Çaresiz, kimsesiz, yalnýz bir yürek.
Ruhumda besteler hep senin için
Söyledikçe þarkýlarý o mutlu günlerin.
Acýsý hala içimde saklý ayrýlýðýnýn
Çekilmez kahrý bil, ne aylarýn ne günün
Gel artýk yetiþir, bu ayrýlýkla zulüm.
Gelsin de gülsün siyah gözlerin
Bunca beklemeler bilsen ne zordur
Sensizlik içimde ateþ ve kordur
Susma susma artýk, bu bir yol mudur
Bir bilsen ki ne çok, ne çok özledim.
Gece karanlýklarda aðlayan benim
Gök aðlar camlarda, yaðmurlar aðlar
Bir tufan kopar, içimde çaðlar
Zaman kýsadýr gülüm, ömürler geçer
Ve ben bu korkunç ortamda aðlayan kadýn.
Aygün Deniz 8.3.2021
ÞÝÝRÝMÝ GÜNE LAYIK GÖREN SEÇKÝ KURULUNA ÇOK TEÞEKKÜR EDERÝM. SAYGILAR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.