Öfke

Aklýmda bir düþünce
Beyin hücrelerimi tek tek öldürüyor
Belki o düþünce belkide bu hayat beni yarým býrakýyor herþeye
Geceleri çöküyor yaþamak denilen þey boðazýma
Geceleri giriyor aklýma baþ aðrýsýyla
Bilki hiç yaþamamýþ gibi oluyorum
Bilki gözlerimi hiç açmamýþým hayata
Bilki hiç üþümemiþim ocak soðuðunda
Bilki gelmemiþ baþýma gelenlerin herbiri senin yüzünden.
Ben çok vazgeçtim çocuk olmaktan
Her dönüþte maziyi hatýrlamaya hep korktum hatýralardan
Çünkü yok birtek güzel olan þey
Bazen diyorumki bu nasýl birþey
Þimdi karanlýk odamýn en kenarýnda pencerenin önünde yazýyorum sana
Seni sevmeyi anlatýyorum yokluðuna
Evimin adresi Ýstanbul sokaðým kayýp
Penceresi kýrýk hayaller duraðýnda oturuyorum
Ruhu satýlmýþlarýn karþý mahallesi
Beþpara etmezlerle yanyana
Gönlü kýrýklar caddesindeyim kýsaca
Ve adresim hiç deðiþmedi senden sonra
Öyle bir nefretsinki bende yanýna uðramam ayný evde ikamet etsekte
Öyle bir piþmanlýk öyle bir düþmanlýksýnki
Seni nefret etmeye sevdalandým sayende
Ýþte böyle güneþin en yakýcýsý
Ýþte böyle cehennem sovuðu iþte böyle ihanet iþte böyle yeniliþ iþte böyle yýkýlýþ kýrýlýþ paramparça oluþ.
Ben gittim senden senide gönderdim benden elveda
Sosyal Medyada Paylaşın: