Cemre

Cemre düþer;
Denizin dalgalarýna,
Toprak Ana ’nýn baðrýna,
Havanýn karamsarlýðýna...

Gönlüm küser;
Yârimin daðýnýk saçlarýna,
Terki diyar edip, beni yalnýz býrakan anaya
ve
Yakarýþlarýmý duymayan Tanrý ’ya...

Cemre iþini yapar; ýsýtýr...

Zavallý gönlüm benden kaçar; üþütür...

Cahit Fýkýrkoca
07.03.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: