Biz kadýnlar... Hani þu dünyada hep mal yerine konmak istenen; Bütün sorumluluðu üstlenen... Ailenin can damarý.! Ve tüm zamaný dolu... Yetiþememek diye bir kelime, yok onlarýn lügatýnda.. Çünkü sevgi onlarýn mayasý ! Ya hiç duyulmayan avazý? Aslýnda hep kendine yeter bu yürekler. Ama; dürter iþte bir þeyler.. Annelik meselâ. Bir yuva; ’Bir’ likten gelen çaðrý. Hiç karþý koyamadýklarý ! Neler olur o yuvalarda? Ve hep anlamak zorunda... Gayret libasý üzerinde; her þeyi halletmeli O iki eli... Eþi onu söyler bakýnca. Çocuklarý onun emeði ve hayatý. Ya kendi? Sahi kendine geldimi bir kez olsun sýra? Iþ aþ yollar koþa koþa tüm bunlara? Hiç karþýlýk beklemeden didinmektir kadýn olmak... Insanlýða temel olmak... Geleceðin hamurunu yüreði ile yoðurmak ! Bebekken bile bebekle olmazmýydý oyunlarýmýz? Her yerde her dalda biz ’Varýz’ ! Çünkü özveri yüklü özümüz. Eþiz... Anayýz... Hepimizin gönlü var olsun. Kadýnlar günümüz kut’lu Olsun. ... Nigâr Güler. 08.03.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.