sanýrým kelimeler biriktirmiþtim henüz doðmamýþ bir çocuðun daha tanýmadýðý annesinden süt emme isteði gibi, açlýk deðil ama dudaklarýmýn konuþma arzusu gibiydi, bir yaþýma geldiðimde aþýk olacaktým ikinci kez annemden sonra, yaþamaya yeniden baþlayacaktým, çünkü gök yüzüne bakmaya baþlamýþtým yýldýzlarý sayýyordum her gece uyumadan önce ve henüz hiç bi koyunu tanýmamýþken düþlerime geliyordun ve seni anlamaya çalýþýyordum sanýrým matematikte hep yoruluyordum çünkü seni benimle ayný tenefüste bir araya getiremiyordum, o zaman fark ettim yorulduðumu
sanýrým kimliðimde yaþým ondu ama halk arasýnda otuzbeþinde ve kýrýlmýþ kelimelerle hala annesinin sütü dilinde yaþamaya çabalýyordum,
ve hala seninle ayný tenefüste bir araya gelmeye çabalýyorudm ama büyümek çok yorucuydu ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
barış şentürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.