her insan yalnız doğar,tek gider bu dünyadan usulca
üþüyorum gecenin karanlýðýnda ortam sessiz
çýldýrtan bir rüzgar var dýþarýda korkuyorum
camlar çarpýyor fýrtýna haykýrýyor tüm öfkesiyle
öylece bakýyorum dýþarýya acýlarýmla yapayalnýz
yaðmur delicesine yaðýyor,sanki aðlýyor gökyüzü
tek bir yýldýz bile görünmüyor baktýðýmda usulca
her þey birbirine çarpýyor,camlar kýrýlýyor bir yerlerde
cam kýrýklarý doluyor içeriye,can kýrýklarýyla birlikte
sokaða bakýyorum penceremden insanlar koþuþuyor
ýslanmak istemiyorlar sanýrým bu fýrtýnalý gecede
içim ürperiyor,üþüyor tüm acýnasý duygularým
ben içeride aðlýyor,gökyüzü dýþarýda isyanlarda
ne çabuk geçip gidiyor günler terk ediyor bizleri
herkes geride býraktý bizi unuttular acýmasýzca sanki
tüm yaþananlar geride kaldý,anýlar avutur hepimizi
her insan yalnýz doðar,tek gider bu dünyadan usulca
candan
5.3.2021
saat 01.27-cuma
izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.