ÇARESİZLİK DEDİLER

Aslan ve Lalezardan olma,
Bin üç yüz on yedi doðumlu
Hanak nüfusuna kayýtlý,
Gül Mehmet adý.
Tuttumu inadý
Vazgeçiremezlerdi bir dediðinden
Aslýnda deðildi bildiðinden
Gülsün diye Gül Mehmet dediler ona
Sanki gelmiþti oyuna
Ömrünce ne gün görmüþ,
Ne gül bahçesinden geçmiþti yolu
Güneþten uzak kalmýþ
Ay ýþýðýnda yaþamaya alýþmýþ
Gülmesi için zorlamýþlardý ama,
Gülmeyi daha öðrenememiþti
Onun için bir ömür toprakta geçmiþti
Kocaman elleri,
Uzun parmaklarýyla,
Savurmuþtu yaþamýn derinliklerini
Oynatmýþtý taþlarý yerinden
Kederinden tükenmiþ
Seksen iki ye gelmiþti yaþý.
Babasý gibi,
Ne aslan pençesi idi elleri
Nede heybetli bir dev
Annesinden yana
Lalezar dý dilleri
Konuya komþuya uymaz
Ýbadetten yorulmazdý
Ýlgilendirmezdi onu arabýn atý ile
Prensin yatý
Sýký sýkýya baðlanmýþtý,
Yüzyýllýk çýnar gibi topraða
Bazen þemsiye olmaya çalýþýrdý saðanaklarda,
Bazen,
Kasýrga gibi eserdi derinden
Ama,
Hiç taviz vermemiþti inadýndan
Gün geldi harman oldu
Yavaþ, yavaþ eridi bedeni
Soðuk terler bastý vücudunun her yanýný
Duymadýlar,
Duymadý kimseler, iniltiler arasýndaki feryadýný
Çaresizlik dediler ecelin adýný
Yatýrdýlar topraða

Selahattin Bakýr
Sosyal Medyada Paylaşın: