VAR ŞİİRLERİMDE
Çocuk yaþta gittim gurbet eline
Yollardan izler var þiirlerimde
Karda yaðmurunda vardým iline
Sellerden izler var þiirlerimde
..
Yalnýzsýn bakarsýn saðýn soluna
Yardým etmez kimse girmez koluna
Zaman uçar gider sonsuz yoluna
Yýllardan izler var þiirlerimde
..
Gurbette sýlaya düþte uçtuðum
Tarla çayýr daðda baðda koþtuðum
Rengarenk çiçeði atýp tuttuðum
Güllerden izler var þiirlerimde
..
Hayat boyu uðraþ olmuþtur huyum
Çalýþýrken sanki yok olur duyum
Yalnýz elden dilden düþmez hiç köyüm
Ellerden izler var þiirlerimde
..
Düþmaným okunsun ölüm Selasý
Akýmý olmuþtur baþým belasý
Çekmiþim siperi iþin alasý
Yellerden izler var þiirlerimde
..
Yýlaný çýkaran tatlý dil varken
Kem sözü söylemem sabah kalkarken
Nefret kuyum kazmam daha çok erken
Dillerde izler var þiirlerimde
..
Sanayi kurmaya verdim gücümü
Budur teknokratýn asker hücumu
Demir çekme midir bilmem suçumu
Tellerden izler var þiirlerimde
..
Bazen uçan bazen düþen olurdum
Ne olursa olsun kendim korurdum
Yahut daldalýða gelir dururdum
Dallardan izler var þiirlerimde
..
Çocukluðum güçsüz olduðum günler
Çuvalýn sýrtlayýp sattýðým yünler
Belim aðrýmasý sözüm kim dinler
Bellerden izler var þiirlerimde
..
Çalýþtým uðraþtým bir yere vardým
Sevdim insanlarý gönlüme sardým
Fevzi’yim aç, toku birlikte kardým
Hallerden izler var þiirlerimde
..
Yakacýk,28.02.2021
Fevzi DURMUÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.