EYLÜL BAKIŞLI AKŞAMLARA SIĞINIŞIM.

Bilsen bu kaçýncý mevsim senden ayrýlalý
Kaçýncý yýl, kaçýncý ay ve gün.
Bilemiyorum saymadým, yaþadým
Hayalimde kalan yalnýz, benden gidiþin...
Bir yazýn bitiþindeydi
Eylül bakýþlý akþamlara sýðýnýþým.

Ýþte zaman akþam vakti, kar yaðýyor
Kelebekler gibi uçuþuyor
Sokak lambalarýnýn altýnda...
Bir ýslýk halinde rüzgar þarký söylüyor.
Hayalimde kalan uzaklarda oluþun
Bir yazýn bitiþindeydi
Eylül bakýþlý akþamlara sýðýnýþým.

Elimde çay bardaðým; nerede kaldý artýk
Seninle içtiðimiz çayýn burukluðu.
Nerede kuþlarýn cývýldaþtýðý leylak aðacým
Þarkýmýzý çalan o radyo nerede...
Her þey gitmiþ bizi terketmiþ
Hayalimde kalan uzaklarda oluþun
Bir yazýn bitiþindeydi
Eylül bakýþlý akþamlara sýðýnýþým.

Biliyorum; sendin hayat veren yeþerten
Sendin su gibi, hava gibi , güneþ gibi
Yaþatan ýsýtan beni.
Artýk yaþayan ben deðilim, bir hayalim
Kar varsýn yaðsýn benim üstüme
Seni düþünüyorum, kalbimdeki senle ýsýnýyor
Þu periþan varlýðým.
Ve hayalimde kalan uzaklarda oluþun
Bir yazýn bitiþindeydi
Eylül bakýþlý akþamlara sýðýnýþým.

Aygün Deniz 04.03.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: