tanımlayamadığımmmm

bunca eziyet neydi be gülüm niyeydi kimeydi
diretilenler diz boyu aþmýþken bazen boyumu
nasýl olurduda kendimi bana boðduran ellerimdi
yüreðimdi dillerimdi söylediðim ,
tepemde taþýdýðým kýyamadýðým onurumdu
tek tek týrnak uçlarýnda varettim kendimi
sence benim sevdan býrakýp gideceðin kadar çocuk mu
aldýðým gümlerimin tek güzeli tek sahibi
bana bu acýlarý senin sevgin mi doðurdu
yýkadým incitmeden usulca düþüncelerimde
hayatýn bize sunduðu belki bir oyundu
sahnesinde yürekler sahnesinde eller birleþti
ve bakýþlarýn nasýl da yoðundu
kibriti çakacak yanacak yakacak kendini
bu aþk býrakýp gidecek miydi bu olur muydu?
sevdasý bedenimde güzelliði dilimde her daim sevgili
varlýðýn anlarýmý yokluðunu da yaþatarak coþturdu
belki gelenler senin belki ikimizin günleri
acýttý beni kaynattý ve soðuttu
hislerim uzaktan bakýyor bana sanki
ulaþamadýðým yerlerden hemde camlarý da öylesine ki buðulu....
ulaþmak isteyip de býrakmak istemeyip de geçiyorum ben seni
geçemeyen bu gönül söyledikleri de sadece doðru...
hep doðru ....her zaman doðru......
ESRA BOYOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: