GURBET YOLCUSUYUM BEN
GURBET YOLCUSUM BEN
Bavuluna umutsuzluðu doldurmuþ
Yüreðini memleketinde býrakmýþ
Benzini acýyla kederle soldurmuþ
Bir trenden bir trene biner düþlerim
**
Yaðmalanmýþ gençliðim ve geleceðim
Malým mülküm mü var ki özleyeceðim
Bir duraktan duraða gözleyeceðim
Her durakta daha beyazdýr saçlarým
**
Kanatlarý kýrýk kuþ gibi yaralý
Gözlerim duman duman bahtým karalý
Çile dert acý birbirine ulalý
Çantamda bir ekmeðim çatýk kaþlarým
**
Bulutlar gelir güneþimin üstüne
Kar yaðar düþlerime küsercesine
Köydeki kerpiç evlere dercesine
Gözlerim dalarken dökülür yaþlarým
**
Duvar dibinde taþa oturmuþ ninem
Asasý ellerinde bekleyen dedem
Akþamlarý yolumu gözleyen annem
Uyku tutmaz kara gecelerim yarým
**
Çocukluðum ve köyüm gözümde tüter
Umutlarýn biri baþlar biri biter
Tek büyüttüðüm hasret acý ve keder
Yeniden gün doðar ben yine baþlarým.
***
Þair Ebuzer ÖZKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.