KİBRİT ÇÖPÜ
Dalgalý denizde kibrit çöpüsün,
Esen yeller seçti sana limaný…
Ýraden hacizde dertler küpüsün,
Koltuklar veriyor þimdi fermaný…
Akrebin emrinde rahvan yelkovan,
Arýlar zeminde yaðmada kovan,
Hasretindir daðýn yemyeþil ovan,
Yarandaki hançer vermez dermaný…
Kanlý ceberuttur cadýn Þaziye,
Ýpotek koymuþlar güne maziye,
Timsah gözyaþlarý yapar taziye,
Ekersin ekini yerler harmaný…
Ýnsaf yoksunlarý olmuþ zebani,
Ne bilir sevgiyi hakký yabani,
Versen içer doymaz koca Keban’ý,
Hep bana þarkýsý çalar kemaný…
Cantekin der; eser kesesi þiþman,
Paranýn kuludur insana düþman,
Garip doðduðuna olmuþ bin piþman,
Bir lokma peþinde geçti zamaný…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.