Katar katar huzur taþýr gökyüzüne Mum kokulu kara tren Dumaný tüter Bulutlarýn üstünden Racon keser Sireninin sesi Kur yapar Gökkuþaðýna Kafa tutar yýldýzlara Ardýna bile bakmaz deler geçer tünelleri Kavuþturur sevenleri Kimseye hoþçakal demez Alýr gözyaþlarýný götürür uzaklara kalabalýklar umurunda mý sanki Ne zaman duysam bir tren sesi Beklerim hem treni hem de Ýstasyondaki düþlerimi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
UFUK AKALIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.