Yürekte ateþler, eritir daðý Hüzünler bozdurur, bahçeyi baðý Bitmiyor bir türlü, sürünme çaðý Seneler uzuyor, aylar artýyor Ellerim saçýmý, tel tel yoluyor
Elime bir tas su, verenim yok ki Yürek sýrlarýma, erenim yok ki Gönlünü gönlüme, serenim yok ki Kime gönül açsam kaþý çatýyor Ciðerim nefesi, yorgun soluyor
Hisler köle olmuþ, dost kervanýnda Canan ecel olmuþ, can damarýnda Hesap zor diyorum, Hak divanýnda Þeytan amelimi, Riyâ yapýyor Nefis günahlara, hepten dalýyor
Hem bu güne baksam, hemde maziye Nasýl dayanmýþým, bunca çileye Kendime sorarým, neden ben diye Hüzün göz kýrpýrak, cilve katýyor Cevapsýz sorular, dilde kalýyor
Dosttan darbe yedim, gülmüyor yüzüm Ruhuma eþkleri, saçýyor gözüm Ümidim tükendi, kalmadý sözüm Sýrtýma hançerin, hepsi batýyor Ecel can evimi, her gün yalýyor
Teselliden nasip, kalmadý bana Ecel oku deðdi, saplandý cana Ölüyorum iþte, ben yana yana Ýhanet canýma, fena yakýyor Þükür ölüm bana, vuslat oluyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERHAN DOĞANAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.