Ahde Vefa !

Ýnsan boþa yaþamalý hayatý...
Ekmeðini yediði, suyunu içtiði, havasýný soluduðu topraklara ödemeli borcunu bir þekilde...
Ya hizmetleriyle ya da geride býraktýðý eserleriyle...
Ne mutlu bana ki, belki de hiç bir ilçeye nasip olmamýþ bir destan býrakýyorum ardýmda Savaþtepeme ...
Nesilden nesile aktarýlmasý ve adýnn hep yaþamasý ümidiyle...

Ýsmail SIKICIKOÐLU
Nam-ý Diðer Onuncuköylü Postacýnýn Ýsmail

KÖY KÖY SAVAÞTEPE DESTANI (Tüm Köyler)


URBUT (YAZÖREN)
Muhacirdir ahali, görenekli, görgülü.
Coðrafyasý heybetli, meþelerle örgülü.
Yabani atlarýyla, çakal ve kurtlarýyla.
"Mancýnýk" bir dað deðil, eþsiz bir yaban gülü.

HIDIRBALI
Hýdýrbalý boþalmýþ, kaderine terkolmuþ.
Üç beþ evin dumaný, cýlýz cýlýz tütmekte.
Sanki damarlarýna, elvedalar zerkolmuþ.
Biraz yolunu bulan, baþýn alýp gitmekte.

KUBAÞ KARAÇAM
Sanki izole olmuþ, yerle gök arasýnda.
Çocuk sesine hasret, köyün bir kaç sokaðý.
Bahtlarý yazýlýdýr, gözlerin karasýnda.
Çoktan aklar kaplamýþ, kalanlarda þakaðý.

DÝKMELER
Kubaþlarýn otaðý, toplanma merkezidir.
Lakin kendi içinde, üç parçaya bölüktür.
O civarýýn ocaðý, ateþidir, közüdür.
Her þeyi görür duyar, kulaklarý deliktir .

SÖÐÜTLÜGÖZLE
Ýki üç hane kalmýþ, koca köyü bekleyen.
Aþaðýdaki okul, boþ gözlerle bakmakta.
Geniþ meralarý var, güzellikler saklayan.
Orman ve çayýrlarda, sular boþa akmakta.

KALEMKÖY
Eyiol soyadýnýn, çoðunlukta olduðu.
Her bir karýþ topraðýn, baðlar ile dolduðu.
Kendi kendilerine, ayakta duran yerdir.
Üzüm pekmez satarak, halkýn nefes aldýðý.

SOÐUCAK
Yabancýya bir karýþ dahi toprak satmazlar.
Savaþtepe’de iþi yoksa adým atmazlar.
Ýþinde gücündedir, insanlarý daima.
Komþularý aç ise, onlar da tok yatmazlar.

SARIBEYLER
Yarýþýrken ilçeyle, her alan ve konuda.
Bey lakabý alanlar, çökerttiler O’nu da.
Resmen peþkeþ çekildi, ortak mallarý bile.
Bu hale koyanlarýn, ayný olsun sonu da.

MÝNNETLER
Dübekalan, Kozcaðýz, onun iki koludur.
Hepsinin de yollarý, haktýr,. Allah yoludur.
Kozcaðýz’da pilavý yemek güzeldir ammaa.
Ýþin sonu odada, oyunlarla doludur.

ÝSADERE
Cenevizli korsanlar, orda kale kurmuþlar.
Saklanmýþlar yýllarca, güvenlice durmuþlar.
Günün birinde artýk, onlar kaçýp gidince.
Sefasýný sonradan gelen Türkler sürmüþler.

DANÝÞMENTLER
Daniþmentler ikidir, aþaðý ve yukarý.
Gayrimenkûlde yatar, hepsinin yoðu varý.
Çaparlý denilince, biraz düþünmek lazým.
Belki onlarý görüp, örnek almýþtýr arý.

YEÞÝLHÝSAR
Kemalgýzý geliyor, akýllara ilk önce.
O tarihi bir deðer, bir hazinedir bence.
On parmak on marifet, inanýlmaz bir insan.
Örnek olmalý örnek, günümüzde her gence.

KONGURCA
Hoca Ahmet Yesevi, aþký ile yanarlar.
Sevenleri onlarý, Türkmen diye anarlar.
Türkün yalnýzlýðýna, dem vururlar adeta.
Semahýn gözesinden, bade içip kanarlar.

TÜRÜDÜLER
"Göksemiþ" in gölgesi üzerine düþünce.
Akþam oldu sanýrsýn, güneþ daðý aþýnca.
Çukurlar’dan duyulur, derenin gümbürtüsü.
Daðlarýn seliyle bir, sabýrlar da taþýnca.

MADENMEZARI
Adýndan da bellidir, aslýnda hikayesi.
Altý cevher kaynýyor, üstü peynir kesesi.
Herkes alýp yiyemez, özeldir müþterisi.
Kýrk beþ elli hanedir, yok ötesi berisi.

KOÐUKYURT
Tarihi bir taþ bina, karþýlarken giriþte.
Arkadaki manzara, þaþýrtýr ilk görüþte.
Bozulmamýþ dokusu, gözleri kamaþtýrýr.
Damüstlerini kaplar, eriklerle eriþte.

YOLCUPINAR
Meþe gölgelerinde, taþ yontar ustalarý.
Kuþlar orada þakýr, en güzel besteleri.
Sonbaharda donatýr, adeta bütün köyü.
Silkilmeyi bekleyen, o susam desteleri.

ESENKÖY
Adý gibi daðlarýn üstünde eser durur.
Ývrindi’ye gidenin, yolunu keser durur.
Mandýraya döktüðü süttedir bütün rýzký.
Gereksiz konuþmaz hiç, edeple susar durar.

MECÝDÝYE
O civarýn en büyük ve de zengin köyüdür.
Siyasi rüzgarlardan, etkilenmez koyudur.
Bilinçlidir insanlar, okur yazardýr hepsi.
Desteklerler gençleri, hem de yýllar boyudur.

KARACALAR
Dikili’den gelerek, yazlarken bu diyarda
Ahmet Vefik Paþa’nýn, hýþmýna uðramýþlar.
Hardal geri döner mi, o fermaný duyar da.
Karacalar’ý kurup, burda kalakalmýþlar.

EÐERCÝ
"Küçük Memed Efe’nin" analýðýnýn yurdu.
O ki kýzanlarýyla, Yunan’a karþý durdu.
Baþýna ödül kondu, Yunan komutanlarca.
O’nu Karacalar’dan Molla’nýn biri vurdu.

KURUDERE
Hardallarýn kurduðu, bir köydür orasý da.
Baraja bakar durur, çayýrý merasý da.
Emekli olanlarýn dönüp geldiði yerdir.
Eskiden pek meþhurmuþ, kurbanda sûrasý da

BEYKÖY
Pek kimse bilmese de, Bey yaþamýþ orada.
Mecidiye’den sonra Eðerci’yle arada.
Sessiz sakin bir köydür, azdýr hane sayýsý.
Ýnsaný huzur arar, gözü yoktur parada.

BOZALAN
Bir tepenin üstüne, yerleþip kurulmuþlar.
Vericilerden sebep, kanserle kýrýlmýþlar.
Ekip dikecek yer az, onlar da ne yapsýnlar.
Hayvancýlýk iþine, dört elle sarýlmýþlar.

SÖÐÜTÇÜK
Kartal suyuyla meþhur, þirin mi þirin bir yer.
Hayat gayet canlýdýr, aktiftir insanlarý.
Yola yakýn olmanýn, nimetlerini yerler.
Hemen her gün bir yerde, görürsünüz onlarý.

KARAPINAR
"Gâvur damlarý"derler, Yunan’ýn izlerine.
Ýþgalde eziyete epey maruz kalmýþlar.
Efeler derman olmuþ, köylünün dizlerine.
Her gün gece olunca, öclerini almýþlar.

KOCAÖREN
Vazgeçebilir mi hiç, orayý bir kez gören.
Onlarýn evlerine, misafir olup giren.
Yaþayan gelenekler, þahitidir adeta.
Orasý kelimenin tam anlamýyla ören.

ÇAVLI
Soðucak’ýn batýsý, onlara emanettir.
Köyün manzaralarý, bulunmaz bir nimettir.
Her karýþ topraðýna, alýn teri damlamýþ.
Kaderden kazanýlmýþ, eþsiz bir ganimettir.

KARAÇAM
Sýkýdýr aðýzlarý, birdir özü ve sözü.
Herkes kazansýn diye, yokuþ ederler düzü.
Geleneklere baðlý, muhacirdirler hepsi.
Gidin bir görün hele, yere koymazlar sizi.

KOCABIYIKLAR
"Habranýn Torunlarý" akla gelir ilk önce.
Kök söktürürlerdi kök, ilçede top denince.
Yolun altýnda kalýr, pek görünmez gözlere.
Karþýlar heybetiyle, aþaðýya inince.

ÇAMURLU
Bir tepeye yaslanmýþ, güneþe bakar durur.
Kýþýn bile serdiðin, çok sürmez hemen kurur.
Küçük olduðu doðru, lakin bu aldatmasýn.
Ordan göçüp gidenler, ilçeye damga vurur.

ÇALTILI
Kiraz’la bitmek bilmez, ýlýca husumeti.
Bir âsardýr orasý, Romalýlar’dan kalma.
Oturup beþ dakkada, kurarlar hükümeti.
Sakýn siyaset için kapýlarýný çalma.

TAVÞANCIK
Köylerinden daha çok, ilçede sözü geçer.
Seçimlerde baþkaný, son gece onlar seçer.
Yer tutmuþlar peyderpey, ilçede yýllar boyu.
Sohbette sözü hemen, politikadan açar.

YUNAKDERE
Demiryollarýndandýr çoðu emeklileri.
Tertemiz sokaklarý, imrendirir göreni.
Sofralarý donatýr, has yörük yemekleri.
Baþ tacý eder hepsi, kapýsýndan gireni.

DEVEÖREN
Bütün örenler gibi, altý tarih tarih saklýdýr.
Evleriyle damlarý, birbirine eklidir.
Kendi yaðýnda sakin, kavrulup gidiyorlar,
Yýldýrmaz dert ve cefa, insaný yüreklidir.

SARISÜLEYMANLAR
Süleyman ve Ýsmailler, ayrýlmýþ birbirinden.
Sarý namý baki kalmýþ, ata mirasý gibi.
Özünde farklarý yoktur, birinin öbüründen.
Tüter durur ocaklarý, ardýç çýrasý gibi.

SITMAPINAR
Sýrtýný yola dayar, nedense kabristaný.
Önce ölüleriyle, göz göze gelirsiniz.
Düðün bayram olunca, giyerler al fistaný.
Orada kendinizi, geçmiþte bulursunuz.

PELÝTÇÝK
Yamacýn üzerinde, vadiyi bekler durur.
Cýlýz bir aðaç gibi, ne yeþerir ne kurur.
Bakmayýn o haline, havasý ve suyuyla.
Orada olanlara, yaþama zevki verir.

GÜVEMKÜÇÜKTARLA
Ýki Güvem’den biri, kuzeydoðu ucudur.
Ýlçenin karakolu, en uçtaki gücüdür.
Daðýlmýþlar etrafa, sanki nöbet tutarlar.
Tüm köylerimiz gibi, baþýmýzýn tacýdýr.

AKPINAR
Pek kimse bilmez ama, altý maden kaynýyor.
Türkiye’nin civasý, oralarda yatýyor.
Merasýnda keklikler, güvercinler oynuyor.
Oradaki manzara, canlara can katýyor.

GÜVEM
Türkmen Tepesi’ndeki, kapalý bir kutudur.
Akþam ezaný olur, tüm kapýlar kapanýr.
Gecenin sessizliði, durumun ipatýdýr.
Köye sabaha kadar, bir sükûnet abanýr.

ÇUKURÇAYIR
Adý çukurdur lakin, bir tepeye konmuþtur.
Daðlarýn tüm rüzgarý, hep üstünde dönmüþtür.
Neredeyse sönmeye, yüz tutan ocaklarý.
Doðulu gelinlerle, alevlenip yanmýþtýr.

ÇÝFTLÝKDERE
Köyün hemen altýnda, "Kerimalaný" vardýr.
Her yöne çýkar yollar, yalnýz birazcýk dardýr.
Yaþayan az kalsa da, boþ olsa da arazi.
Kalanlar zararlardan, eldeki kalan kârdýr.

ARDIÇLI
Muhtan rampasýndaki, gözlem kulesidir O.
Köyün yaþlýlarýnýn, huzur kalesidir O.
Görüp geçirmiþ yýlký atlarýnýn boynundan.
Aþaðýlara sarkan, pirlik yelesidir O.







Sosyal Medyada Paylaşın: