Nefesi havaya atýp tutan kalp vuruþlarýna bir o kadar soðuk kanlýyým ki aþka yaþanmamýþlýklar ve akýl, hayalinin alamadýðýna dirsek çürütüp kimsesizliðin eli ile gömüyorum
ýslak dudak kenarlarý ruh hali deðiþken bir çocuk o mahzunluða raðmen herkesten azar iþitir alýnganlýk su taþýr göz yanak arpacýða
gidemiyorum gitmemi istedikleri yerlere çünkü, barut kokuyor ellerimin dokunduðu yürekler yanýk izleri,yerini daha kabuða býrakmamýþ çaresizliðin hükmüne karar verenler þimdi o çok derin uykularýnda
ana dilimce sevmeyi bir o kadar ölmeyi bekledim
çok az bir süre kaldý karanlýðýn ýþýða teslimiyeti biliyorum bir karýþ aklým havada ne kadar aðýr olursam olayým toprak kahrýmý kahve taneleri gibi çektirir un ufak ve terk edilmiþim de var
gözlerimin önün de sadece öpülecek dudaðýn izi geçiyor susmak yerine ön saflardayým kendi acýlarýma helalýk vermek için tutunacak bir dalým yutulacak bir lokmam olsun
sonrasý anlaþýlmak ve deniz olmak gölgesine uzun hemde upuzun kýyýsýna yakýnlaþmak istiyorum !!! …
27-02-2021 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.