Sensiz İstanbul mu ?
Sensiz kaldý bu koca Ýstanbul
Dudaklarýmdaki aþk sen gidince öksüz kaldý
Saat zamandan, günler aydan çaldý
Sen yokken birtanem bu þehir beni benden aldý.
Bi haber uzaklardayken benden
Aþkýn vardý beni yaþatan
Sen yokkken bu sokaklarda
Beni benden alan sevdan vardý
Ve bu sevdan her köþe baþýndan bana bakardý
Önce gülümser hafifçe sonrada bana koþardý.
Sevdan vardý bende daðlar kadar büyük,
Sular kadar þeffaf,
Sevdan vardý bende
Sen kadar gerçekci,
Hayat kadar uzun, ayýn ondürdü gibi parlaktý
Ve bu sevda hiçbir zaman son bulmayacaktý...
Sensizdi þimdilik bu can
Ama hatýralarýn vardý bende
Sesin vardý mesela kulaklarýmda eskiden kalma
Gözümde sen giderken döktüðüm tek damla yaþ,
Birde iki arkadaþ zaman ve güneþ vardý
Ýkisiylede anlaþtým düngece kimseler duymadan sesizce,
Zaman sen yokken hýzla akacak
Geldiðinde ise duracaktý
Ve güneþse sen gelmeden kesinlikle doðmayacaktý......
Yusuf Ýþbitirici
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf İşbitirici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.