Ar ile arafýn ortasýndayým. Ölüm ile yaþam arasý. Kulluk ile utanç sancýsý. Tüm günahlar çarpar yüzüme. Uçurum kenarýnda ölüme sunarlar. Kalýrsam buralarda ar’ým olurlar. Koyulukla mavilik arasý bir çizgide, Gece yansýrken güneþi örter arafým. Ya al beni de götür. Ya da güneþi söndür. Görülmemeliyim,utancýn ortasýndayým. Koyma beni burada araftayým.(YEP)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ben YEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.