Ölümü düşünmek ayıp değil

Eteðim taþlarla doldu
Baykuþ bana uðursuz deðil
Kýlavuzum karga oldu
Boðazýna çöksem ayýp deðil

Susuz kaldým yalnýz bir aðaç gibi
Yavan geçer kýþým yazým
Hiç kimseye geçmez nazým
Erenler sofrasýnda kim aç kim tok belli deðil

Ahiler tavýnda döver demiri
Bilmezler kim akýllý kim deli
Toprak ayýrmaz zengini fakiri
Alýn terim kirli deðil

Hazan mevsiminde sararýr solarým
Çöllerde bir kum tanesi kadarým
Bahtýmýn rüzgarlarý aðlatsada
Gözyaþlarým bedel deðil

Anam aðlarsa kalbinden aðlar
Ardýmdan karalar baðlar
Kim bilir yarýnlarda ne belkiler var
Yolumu kaybettim kader deðil

Bir düþ gördüm uyumaz gözlerim
Vurdukça sazýmýn teline yandý ellerim
Ateþimin dumaný üstüme beyaz bir gömlek
Ölümü düþünmek ayýp deðil...








Sosyal Medyada Paylaşın: