İLİK EN SERT KEMİKTEN ÇIKAR

Unutmak ölmenin yarýsýdýr
her gün Allah a dua edersin unutmayým diye
ama onu soranlara dersin çoktan unuttum bile
bir tek sen inanýrsýn bu yalana
çünkü unuttum demek bile hatýrlamaktýr onu
kimse halden anlamaz
geceler sabah olmayý bilmez

yalnýzlýk vurunca dört duvar odana
gece tavanlarda gülümser sureti
hani unutmuþtum dersin sessizce hani unutmuþtum
unutamadýðýn kurþun gibi çakýlýr sol yanýna
evde bulduðun her þeyi atarsýn onun eli deðdi diye
onun kokusu var diye
peki ya saçlarýný
peki ya ellerini
hiç kimse onun gibi tutmaz ellerini
hiç kimsenin sesi okþamaz yüreðini
ama üzülme
geçecek bunlar

bir sabah güneþ yeniden senin için doðacak
içinde ne varsa küllenecek onu tekrar görene kadar
gördüðünde de ilk zamanlarda kanayan yüreðin taþlaþacak sadece bakacaksýn boþ ve amaçsýz
sanki o adam senin sevdiðin adam deðilmiþ gibi
geçecek inan bana
hem neler geçmedi ki
bitmez dediðimiz tükenmez kalem
gitmez dediðimiz sevgili
ve unutmaz dediðimiz herkes
bir gün el olmadý mý

hadi tut yýldýzlarý kuyruðundan
tak denizleri gözlerine
baþaklarý sür saçlarýna
teninden beyaz olmasýn hiç bir kar tanesi
okþa aþk ile yüreðini
ve yine sen tut sað elinle sol elini
unutma kimseden kimseye fayda yok

al bir çay kendine
ince belli bardaða dudaklarýn her deðdiðinde
yaþanmýþlýklarýn izleri kaybolsun
her yudum da unut maziyi
ve çiz yeniden hayatýnýn rotasýný
unutma kaptan sensin
bu gemide senin
ilik en sert kemikten çýkar
yýkýlma

Sosyal Medyada Paylaşın: