SıkıNtı

SýkýNtý

sen bana bir nefes ver
karnýmýn üstünde bir aðýrlýk
içinde bir hiç karýn aðrýsý
çektikçe nefesini þiþiyorsun
ben nefes alamýyorum
kabusun olsa gerek

pazar yeri döküntüsüyüm
meyvenin çürüðü sebzenin eziði
biraz el deðmiþlik biraz kum çamur
iç organlarým iþte öyle döküntü
böbrek taþým oynuyor diþ çürüðüm
ciðerlerim cývan delikanlý deðil
aklým avare kalbim divane

imreniyorum þu devasa binalara
o binalardaki koca maðazalara
önlerinde park eden havai arabalar
küçükken bir bisikletim vardý üçlük
o benim ilk ve son aracým oldu
nedense direksiyon korkusu var
alacak kadar param olsa da

kýzýyorum þu para hikayesine
her halde hiç sevmedim ondan
mesela takas olabilirdi pazarlar
haný yumurta versem sen elma versen
ben akþama kadar duvarýn ördümse
beni bir gün sýrtýnda gezdirsen yollarda
emeðe çok bozuluyorum tartýya gelmiyor
birde artý deðer demiþler faizi olsa gerek
faiz dedim de bankalar geldi aklýma
kârýna zarar milyoncuklar

hikaye ya canýna kýyanlar varmýþ
hadi caným insan otlansa doyar
þu güzel memlekette
demi efendim
bunlar var ya
sýkýlmaz

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: