Hasret

Nasýl kor ateþ oldu
Her gün büyüyen hasretin
Öksüz kalan yüreðimde
Bilsen nasýl özledim sýcaklýðýný
Hasret kalýp gülüþüne,
Sevincine, öfkene, her sözüne,
Ah ! dokunabilsem keþke yine
Kar beyazý saçýnýn her teline
Öpsem pembe yanaklarýndan
Sarýlýp kýnalý ellerine
Uyusam baþým dizlerinde.

Nasýlda huzur akardý yüreðime
Tutunca nasýrlý ellerini umutla
Toz pembe olurdu dünya
Koklasam için için kokunu
Pembeleþirdi rüyalarým yine
Kâbuslar zehir etmezdi uykumu.

Ah! Sen olsaydýn yine yanýmda
Göz bebeðine kurban olduðum
Ýz býrakmazdý böylesine derin
Öksüz gözyaþlarým yanaklarýmda,
Yetim kalmazdý yollarým sen olsan
Yaslanýp pencerenin pervazýna,
Beklerdin merakla her akþam
Her ne kadar yorgun, argýn da olsan
Güllerin açardý yine yanaklarýnda
Gözlerinde aydýnlanýrdý gün ýþýðý
Ne dert kalýrdý ne elem ne keder
Sevgiyle sarýlýnca boynuna.

Sosyal Medyada Paylaşın: