Hatıraların tutsağında

Uzun bekleyiþlerimiz olurdu
rötar yapan trenler gibi
sabýrsýzca beklerdik
tekrar tekrar buluþmayý

kýsa yaz gecelerinde
yýldýzlarý gözlerdik
evlerimizin avlularýndan

bir çay sýcaklýðýnda
baþlardý, konuþmalarýmýz
ordan burdan
bakýþlarýmýz çok þeyler söylerdi
o anda susar bakýþýrdýk

zamanýn katarýnda tren vagonlarý gibi
aðýr aðýr zamaný yaþardýk

oysa zaman bizi dinlemezdi
kendi mecrasýnda yolunu alýrdý
o zamanlarda birikirdi hatýralar

buruk, sessiz yolun sonunda
uzak þehirlerin
uzak ikliminde
ayný hatýralarýn tutsaðýndayýz...
Sosyal Medyada Paylaşın: