Bu gün gidiþinin Biterken ikinci ayý Mektubunu aldým Senden rüyamda.
Sen orada, ben burada bebeðim Kara zýndanlara mahkum edildik. Kapkara zulüm yüzlü Kapkara yürekli kimselerin Adaletsiz zulmü aðlattý bizi.
Anneciðim biz seninle O , uzak gurbette ne çilelerle Vatanýmýzýn hasreti için Göz yaþlarý dökmüþtük. Üstelik beni sana - seni bana hasret Býrakýp, alýp da ayýrmýþlardý. Ve gurbette sensiz kalýp Yine böyle acý göz yaþlarý Dökmüþtüm.
Sonra seneler geçip Biz seninle kavuþmuþtuk hasretle.
Ya þimdi ? Vataným dediðim Vatanýmdaki kara zulümler Layýk gördü seni taþ duvarlarýn Gerisine... Beni kara zulümlerin eli Bu zýndanlara Mahkum ettiler. Kime soralým biz seninle Bu hesabý ?
Bu cezayý verenlerin cezasýný Rabbime havale edip O’nun adaletine yazýyorum O ’na gönderiyorum mektubumu... Ateþimi... Rabbim zulmedenleri de Atar, ateþe elbet !
Seni de O ’na emanet ediyorum O, yüce yaradanýma ! Kavuþmamýz yakýndýr diyorum Üzülme meleðim...
Aygün Deniz 24.02.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.