BİR ARAYIŞ

Nerde gezsin gönül, mekân bulmak zor
Hangi gönle yaklaþtýnsa seni gördü hor
Sevilmeyen bir yüreðe düþer elbet kor
Masallsa bu yaþananlar kimler iyiydi
Ya deðilse azizim, mekân mahþer yeriydi.

Kim istemez baþý da ersin göðe keyfile
Mutluluk denen güler yüzdür, gerisi nafile
Sen de bu hususta çekiyorsan dert, benimlesin
Sabrýndýr sakla onu inatla, mücâdele edersin.

Birileri alabildiðine kaçýyor insanlardan
Anlamak kâbil kanýmca, haksýz da diyemem
Aranan yegâne þey mutluluktur eminim
Zûlme ve haksýzlýklara tahammül edemem.

Sonu gelmeyen öfkeye bence delilik derler
Þiddetin her türlüsünü mübâh görürler
Üç günlük dünya hayatýný da zehir ederler
Ellerinde nihayet kalýr koskoca yokluk
Bizse sevgiyle doyduk, zûlümlereyse ebeden toktuk.

Dedik ya, zararýn neresinden dönülürse kâr
Unutulur bir zaman yaþanan o derin acýlar
Açýlmak varken güzelin gölüne, okyanusuna
Takýlýp maziye durmanýn ne anlamý, ne yararý var.

Sevgi dilidir bizimki her þeye raðmen
Kusurlarýn düzeltilmesi gerekir fýrsat varken
En büyüðü odur ki hakemin tartýþýlamaz
Sevgiyle çarpan kalbi; fitne,fesat durdurmaz.

Kýrk yýl boyunca Yunus da aramadý mý onu
O ki sevgilerin doyduðu, doðurulduyuydu
Ne kazancý, makamý, ne dünya hevesi anlamsýzdý
Sevgiye, sevgiliye giden yol anlamlý ve pahasýzdý.


Oðuzhan KÜLTE





Sosyal Medyada Paylaşın: