Çok eskiden, dört eksik kýrk yýl önce , bir sevdiðim vardý . Kara gözlerinde yýldýzlar parlardý , baktýðýnda gözlerime. gülümsediðinde boðulurdum adeta , dudak kývrýmlarýnda oluþan sevgi denizinde. Umutlarým tüterdi duman duman saçlarýnda.
Çok eskiden , dört eksik kýrk yýl önce , mini minnacýk bir sevgilim vardý . Beni yok sayýp baþka eli tutan. Nazým’ýn mavi gözlü devi gibi , kalakalmýþtým öylece .
Sonra bakmadan ikinci bir defa onun tutulmuþ ellerine . Zorda olsa býrakarak ardýmda , Gizleyip hüzünlerini ayrýlýðýn . Akýtýp yüreðimin en zulasýna , Mavi gözlü dev misali , sürümeden ayaklarýmý oracýkta býrakarak umutlarýmý Orackta býrakarak umutlarýmý Çekip gitti bedenim… Yiðit Metin Sevindik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yiğit Metin Sevindik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.