Kalemimi bükemem

Kalemimi saða, sola bükemem,
Doðru neyse söyler, onu yazarým.
Ýmânýmý þu baðrýmdan sökemem,
Doðru yaratýldým, doðru yazarým.

Engin denizlere akan bir çayým,
Yâr gözünde sürme,  közde  çýrayým,
Gel gir þu gönlüme, derdim açayým,
Doðru yaratýldým, doðru yazarým.

Ahde vefalýyým, yolda býrakmam,
Paþa keyfi için, dostumu yakmam,
Helâli býrakýp, harama bakmam,
Doðru yaratýldým, doðru yazarým.

Dosta uzanacak emin bir elim,
Bilip söylemezsen, suçludur dilim,
Gönlüme iþlenmiþ desenli kilim,
Doðru yaratýldým, doðru yazarým.

Kiralýk kalemle, iþim olamaz,
Allah’la aldatan, namaz kýlamaz,
Ýki dünyada da, huzur bulamaz,
Doðru yaratýldým, doðru yazarým.

Allah’tan korkarým, kul hakký yemem,
"Yârimi görmeden, yârim var demem,"*
Her olur olmaza, doðru diyemem,
Doðru yaratýldým, doðru yazarým.

Önce Türk’üm, sonra Kur’an ehliyim,
Ahmet Yesevi’nin Oðuz nesliyim,
Ben ezelden duygusalým,  hisliyim,
Doðru yaratýldým, doðru yazarým.
Muzaffer KÖNDEL
Erzincanlý Salih Baba-Tekke þairi*

Sosyal Medyada Paylaşın: