Umuda Yolculuk (2)

Oturdum penceremin
önüne
Çayým elimde
Takýldý kaldý gözlerim;
Sýrtýndaki yükü bedeninden
aðýr
Yüreðini, sevdiðinin yüreðine kelepçelemiþ
Menzile ulaþmak için uzun
yollar katetmiþ
Yorgunluktan bitap düþmüþ
Aþkýnýn hamalý bir genç,
Mola verdi penceremin
önünde
Baktým, baktým, baktým
Heyecanla ayaða kalktým
Avazým çýktýðý kadar
"Umut!" diye haykýrdým,
duymadý,
Nasýl duysun
Pencerem ses geçirmez,
Dýþarýdan içerisi görünmez.

Oysa,
O benim umudumdu yýllarca beklediðim!

Yandý yüreðim birdenbire...

22.02.2021ANkara

Sosyal Medyada Paylaşın: