YUNUS'A GÖNÜL VERDİM

Kâinat deryasýnda bir güzel arar iken,
Aþkýn sýrrýna ermiþ Yunus’a gönül verdim.
Nazar eylerken canlar kapýsýnda edeple,
Eþikte aþkla durmuþ Yunus’a gönül verdim.

Öyle bir güneþ doðdu Emrem Sultan ilinde.
Bülbül niyaza geldi naz makamý dilinde.
Gülistana girersen Yunus kokar gülünde.
Derviþlere dem vermiþ Yunus’a gönül verdim.

Her kelamý Muhammed virdi Cenabý Haktýr.
Yüreðinde merhamet kini vallahi yoktur.
Huzuru mahþer bilir o temiz alný aktýr.
Nefsi yerlere sermiþ Yunus’a gönül verdim.

Ne sýrlara gark oldu Þeyh Taptuk’un þanýyla.
Bektaþ Veli Baba’nýn nefesiyle canýyla.
Mevlana Konyevi ’nin nur misali teniyle.
Dergahýnda hal sürmüþ Yunus’a gönül verdim.

Hak yolunda sýrlanmýþ Hakka aþýk bir deli.
Kýrþehir’den el eder Piri Evraný Veli.
Yürekleri ýsýtýr hoþ kelamý hoþ dili.
Bülbül olup gül dermiþ Yunus’a gönül verdim.

Sen ki gönüllerde haz sen ki edep dolusun.
Sen ki aþýklar da naz sen ki öyle ulusun.
Sen ki dillerdeki söz sen ki feyiz yolusun.
Dalý dört yaný sarmýþ Yunus’a gönül verdim.

Yüreði nara döndü Ol Habib’in zatýnda.
Sýrlar tek tek açýldý Ehli sünnet katýnda.
Salihlerin yanýnda her aþk tarikatýnda.
Düþte Geylani görmüþ Yunus’a gönül verdim.

Taptuk’un canýnda can Serdar’ýn sultanýdýr.
Dergahýnda yanarken közde kalmýþ yanýdýr.
Hem mürþidi hem þeyhi hem yürekte canýdýr.
Gönüllere aþk örmüþ Yunus’a gönül verdim.


Sosyal Medyada Paylaşın: